به گزارش گروه فرهنگ و هنر مشرق، رضا صیادی سردبیر هفته نامه جوان از سمت خود در این نشریه استعفا کرد.
او درنامه خود که برای باشگاه روزنامه نگاران ارسال کرده، نوشته است:
مجلات همشهری روزگار سختی را می گذرانند که حتما اهالی رسانه در این مدت اخبارش را خوانده اند. بعد از توقف انتشار یک هفته ای مجله، در جلسه ای با همکاران پرتلاشم در مجله داشتیم، قرار گذاشتیم که به احترام مخاطبان فعالیت را ادامه دهیم، اما راستش را بخواهید کار به جایی کشید که احساس می کنم با دست فرمان فعلی مدیران محترم موسسه سرنوشت خوبی در انتظار مجله نباشد.
شخصا تصمیم گرفتم طی نامه ای به مدیر عامل موسسه انصراف خودم را از ادامه همکاری اعلام کنم، به امید آنکه سردبیر دیگری بتواند با سیاست های فعلی، کار را ادامه دهد و مجله را از این «وضعیت حساس کنونی» نجات دهد .تمام هزینه های انتشار مجله را پیوست نامه انصراف، به دفتر مدیر عامل تقدیم کردم که ایشان بداند دریافتی سردبیر همشهری جوان به اندازه یک از اعضا شورای تیتر روزنامه است.
حدود 4 ماه است مطالبات مالی مجلات پرداخت نشده؛ 25 درصد قرارداد مجلات بدون هیچ توجیه منطقی کاهش یافته؛ با تمدید کوتاه مدت 3 ماهه قرارداد امکان هرگونه تصمیم از سردبیران سلب شده؛ ناگهان و بدون برنامه ریزی قیمت مجله 40 درصد افزایش پیدا کرده؛ رقم قراردادها را منتشر می کنند؛ اطرافیان مدیران همشهری از انبار برگشتی فیلم می گیرند و به قول خودشان کوه برگشتی مجلات را در فضای مجازی پخش می کنند؛ اعتراض خبرنگاران به عدم پرداخت حقوقشان بی پاسخ می ماند؛ شرایط را طوری رقم زده اند که باید با تعدادی از همکاران قطع همکاری کرد و... همه این موارد دلایلی کافی برای پایان همکاری است، اما تاسف بارتر این است که مدیران همشهری در قرارداد سه ماهه ای که با هزار حاشیه آماده کرده اند، تاکید کرده اند که اگر در این شرایط فروش مجله بالاتر نرود، امکان تمدید آن نخواهد نبود! این معجزه از عهده من یکی خارج است.
مدیران می‌گویند باید با بخش خصوصی رقابت کنید، این حرف روی کاغذ شعار جذابی است، اما مجلاتی که ۱۵ سال است با نگاه پشتیبانی از فعالیت های فرهنگی، توسط همشهری حمایت شده اند و همه آنها لیست بیمه پروپیمان دارند، نمی توانند یکباره خصوصی شوند. وانگهی چند نشریه خصوصی می شناسید که با این وضع اقتصادی دو دوتایش چهار تا شود؟
البته آمار سازمان آگهی ها و فروش مجله نشان می دهد که امروز همشهری جوان وضع مطلوبی دارد و از مجلاتی است که می توان برایش برنامه ریزی اقتصادی مناسبی کرد، اما تعیین ضرب الاجل سه ماهه که بدون تردید، تصمیمی شتابزده و غیر کارشناسی است، راه هر برنامه دیگری را می بندد....
مسئولان امروزی همشهری تنها رسالت خود را انتشار روزنامه می دانند و سرنوشت مجلات برایشان اهمیتی ندارد، اما نباید فراموش کنند که با همین فرمول، روزنامه هم در خطر است و ممکن است دیر یا زود به همین آفت گرفتار شود.
بارها به مدیران موسسه گفته ام که همشهری جوان، مجله مهمی است که با خون دل ده ها روزنامه نگار خوش نام و کاربلد، دست به دست چرخیده و امروز امانتی در دست آنهاست....
در طول این یک سال و نیمی که سردبیری همشهری جوان را بر عهده داشتم، تلاش کردیم صمیمی و همدل مجله ای منتشر کنیم که رضایت مخاطبان سخت پسند همشهری جوان را فراهم کند. کار ما بدون نقص نبود، اما حتم دارم که هر چه در توان داشتیم خرج کردیم تا در این روزگار سخت نشریات مکتوب همشهری جوان آسیب کمتری ببیند.
آقای حاجی! من به آقای روحانی و لیست شورای امید رای ندادم، اما این بازار آشفته اقتصاد که قیمت کاغذش گریبان ما را گرفته، دولتمردانی رقم زدند که شما ستاد انتخاباتی شان را مدیریت کردید. ای کاش به فکر معیشت خبرنگارانی بودید که بیشترشان سال گذشته به دولت و شورای شما رای دادند. کاش دست کم امید آنها را ناامید نمی کردید.
